عاشقی کز عشق او دم می زند پشت پا بر هر دو عالم می زند هر که او شیدای زلف و روی اوست کفر و ایمان هر دو بر هم می زند مطرب عشاق ساز ما نواخت گه نوای زیر و گه بم می زند از دل ما جو مسمای وجود کو نفس از اسم اعظم می زند نعمت الله عالم معنی دل است از ادب والله اعلم می زند شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۵۹۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/46572