پادشه حکم ما روان بنمود هم به نام خودش نشان بنمود هر چه در غیب و در شهادت بود همه ایثار بندگان بنمود در میخانه را گشود به ما راز پنهان به ما عیان بنمود حکم تاج و کمر به ما بخشید این عطا او به ما چنان بنمود رو در آئینهٔ دلم بنمود نام تمثال خویش جان بنمود نقد گنج خزانهٔ اسما جمله انعام این و آن بنمود نعمت الله در ازل بنواخت تا ابد میر عاشقان بنمود شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۶۶۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/46642