هر که او عین ما به ما جوید یابد او هر چه از خدا جوید دُرد دردش به ذوق می نوشد دردمندی که او دوا جوید مبتلائی که یافت ذوق بلا روز و شب از خدا بلا جوید در خرابات عشق مست و خراب دائما گردد و مرا جوید جام گیتی نما گرفته به دست هرچه او را سپرده واجوید عقل باشد ز عشق بیگانه آشنا یار آشنا جوید رند مستی که نعمت الله یافت دنیی و آخرت کجا جوید شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۷۱۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/46685