دست چپ را یسار می خوانند کنج را هم یسار می خوانند عاشقانی که محرم رازند یار را دوستدار می خوانند ذاکرانی که ذکر می گویند روز و شب آن نگار می خوانند در همه آن یکی همی جویند گر یکی ور هزار می خوانند بیست و هشت حرف اگر همی خوانی عارفان بی شمار می خوانند هر که بینند و هر چه می خوانند خدمت آن نگار می خوانند نعمت الله را چو می یابند مظهر کردگار می خوانند شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۷۴۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/46722