آنها که مقربان شاهند بیرون ز سفیدی و سیاهند تشریف صفات کرده در بر وارسته ز جبه و کلاهند بر تخت قدم شه قدیمند در ملک حدوث پادشاهند بسیار بلا کشیده اما بگذشته زلا و لا الهند بر تارک مهر چرخ تاجند بر فرق سپهر عشق ماهند معصوم و مجرد و سلیمند آسوده ز طاعت و گناهند مانند به ذات نعمت الله نی افزایند و نی بکاهند شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۷۸۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/46756