جام می را به نوش و خوش می‌باش نوش و نوش و خموش و خوش می‌باش همچو خم شرابخانه به ذوق خود به خود خوش بجوش و خوش می‌باش خلعتی نو اگر به تو نرسد باش با کهنه پوش و خوش می‌باش چه کنی هوش مست باش مدام بگذر از عقل و هوش و خوش می‌باش عاشقانه سبوی می می‌کش همچو رندان به دوش و خوش می‌باش بزم عشق است و عاشقان سر‌مست خوش بیا می بنوش و خوش می‌باش در ره عاشقی چو سید ما عاشقانه بکوش و خوش می‌باش شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۹۲۳ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/46898