دُرد دردش بنوش خوش می باش کسوت او بپوش خوش می باش به خرابات رو خوشی بنشین همدم میفروش خوش می باش ساقی ار می دهد تو را جامی بستان و بنوش خوش می باش همچو خم شراب مستانه گرم شو خوش بجوش خوش می باش همه میخانه گر دهد ساقی عاشقانه بنوش و خوش می باش نوش کن جام می که نوشت باد تا نیائی به هوش و خوش می باش سخن از ذوق نعمت الله گو ور نگوئی خموش و خوش می باش شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۹۲۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/46902