مستیم و خراب و می پرستیم پنهان چه کنیم مست مستیم گوئی مستی و رند و عاشق آری مستیم و رند هستیم برخواسته از سریر هستی بر مسند نیستی نشستیم مستیم و مدام همدم جام صد شکر که توبه را شکستیم تا جان باشد شراب نوشیم کردیم این شرط و عهد بستیم در بند خیال دی و فردا بودیم امروز باز رستیم شادی روان نعمت الله می می نوشیم و می پرستیم شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۱۴۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/47116