مائیم که مظهر صفاتیم سر حلقهٔ عارفان ذاتیم سیاح ولایت قدیمیم هم ساکن خطهٔ جهاتیم باقی به بقای ذات عشقیم ایمن ز حیات و از مماتیم دانندهٔ سر حرف گوئیم پرگار وجود کایناتیم خضریم که رهنمای خلقیم پروردهٔ چشمهٔ حیاتیم او بحر محیط ، ما چو موجیم او نیشکر است و ما نباتیم ما بندهٔ سیدیم از جان بیزار ز لات و از مناتیم شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۱۴۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/47119