به سر خواجه که ما مستانیم غیر می هر چه دهی نستانیم داستان همه عالم مائیم دست ما گیر کز آن دستانیم در خرابات مغان مست وخراب ساقی مجلس سر مستانیم دل و دلدار خودیم و می و جام جان و جانانه و این وآنیم مطرب خوش نفس عشاقیم عاشقانه غزلی می خوانیم حالت ما دگر و ما دگریم خدمتش زاهد و ما رندانیم نعمت الله نهاده خوانی قدمی نه که همه مهمانیم شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۲۰۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/47177