خواه نباتی و خواه حیوانی هر یکی مظهریست ربانی می و جامی و عاشق و معشوق موج و بحر و حباب را مانی دل خود را به دست زلفش ده جمع می باش از پریشانی گفتهٔ عارفان به جان بشنو چند گفتار این و آن خوانی گاه در نزد یار خود می جوی باش با یارکان کرمانی ای که جویای این و آن گشتی باش با خود هم این و هم آنی عارفانه به تخت دل بنشست سید مسند سلیمانی شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۴۷۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/47452