هر مرده که شد به جام می حی باشد جاوید زنده از وی ساقی قدحی شراب پر کن از بهر خدا بده پیاپی گوئی که ز باده توبه کردی ای مونس جان عاشقان کی ای عشق بیا که جان مائی ای عقل برو ز بزم ماهی مستیم و خراب لاابالی ساغر بر دست و گوش برنی رندانه حریف مست عشقیم سجادهٔ زهد کرده ام طی در مجلس عشق نعمت الله جامیست جهان نما پر از می شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۵۲۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/47504