نعمت الله ماست پیر ولی یادگار محمد است و علی نعمت الله هست و خواهد بود نعمت لایزال لم یزلی یاد او کرده ام به روز و به شب ذکر او گفته ام خفی و جلی نعمت الله را مشو منکر ور شوی کافری و در خللی حق تعالی به او کرم فرمود ذوق جاوید و عشق لم یزلی ابدی باشد ای برادر من هر عطائی که آن بود ازلی رافضی نیستم ولی هستم مؤمن پاک و خصم معتزلی مذهب جد خویشتن دارم بعد از او پیرو علی ولی سید ملک نعمت اللهم با چنین بنده ای چه در جدلی شاه نعمت‌الله ولی : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۵۴۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/47520