منت خدای را که ندارم به هیچ باب از هیچکس به غیر خدا هیچ منتی در پای گل نشسته و بر سرو قامتش دل بسته ایم وه که چه عالیست همتی بر دوستان مبارک و بر دشمنان چنان هستیم از خدای بر این خلق رحمتی مائیم و سرخوشان خرابات کوی عشق جامی و ساقئی و حضوری و صحبتی روزی نشد ملول دل بنده ای ز ما یاری ز ما نیافت کسی هیچ زحمتی داریم نعمت الله و از خلق بی نیاز ای جان من کراست چنین خوب نعمتی شاه نعمت‌الله ولی : قطعات : قطعهٔ شمارهٔ ۱۳۰ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/47681