ممکن ز وجود هستی ای دارد و بس نقشی ز خیال خویش می آرد و بس بلبل ز گلشن نسیم بوئی یابد یعنی رخ خود به خار می خارد و بس شاه نعمت‌الله ولی : رباعیات : رباعیات : رباعی شمارهٔ ۱۷۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/47945