بهار رفت و نکردیم عزم جای خوشی برهنه سر بنشستیم در هوای خوشی بهار رفت و به هنگامهٔ نواسنجان ولی از هوش نرفتیم از نوای خوشی بهار رفت و به مستان گریه دوست دمی نداشتیم سرودی به های های خوشی بهار رفت و نبردیم هم عنان چمن دلی گرفته ز عمری به دلگشای خوشی بهار رفت و به گلبانگ بلبلان چمن پیاله ای نکشیدیم در هوای خوشی به ترهات تو عرفی خوشند دانایان ندیده ام به جهان چون تو ژاژخای خوشی عرفی شیرازی : غزلها : غزل شمارهٔ ۵۵۶ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/48702