باز از شراب فتنه خرابم نمی کنی در آتش کرشمه کبابم نمی کنی صد شیشه گشت خالی و صد خُم به ته رسید وز جرعه ای هنوز خرابم نمی کنی صد پرسشم ز هر سر مو می کنی، ولی یک بار عنایتی به جوابم نمی کنی بهر فریب، سایه بیاندازیم به سر در زیر چرخ سدره به خوابم نمی کنی صد ناله سوخت در دل و در بزم خود هنوز فریاد بخش چنگ و ربابم نمی کنی مردم ز ننگ هوش و مستانه خنده ای دریا کش محیط شرابم نمی کنی عرفی شیرازی : غزلها : غزل شمارهٔ ۵۶۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/48710