تا در قدحم بادهٔ امید نیابی میلم به تماشای گل و بید نیابی در جام دل ما بود از عکس جمالی آن جرعه که در ساغر خورشید نیابی این جرعه بنوش ای دل و شو فرش در این بزم کاین جام ز خمخانهٔ جمشید نیابی دل های شهیدانت اگر باز شکافی یابی دو جهان حسرت و امید نیابی عرفی نبود نالهٔ بی درد مؤثر زان رو اثر نغمهٔ ناهید نیابی عرفی شیرازی : غزلها : غزل شمارهٔ ۵۶۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/48714