عشق آمد و از مژدهٔ غم شادم کرد وز بندگی عافیت آزادم کرد هر موی مرا به یک جهان درد آراست چندان که خراب بودم آبادم کرد عرفی شیرازی : رباعیها : رباعی شمارهٔ ۹۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/48816