گر سنگ ملامت به دلم نستیزد از هر سر مو چشمهٔ آز انگیزد ریزد می از آن سیه که بشکست ولی گر نشکند این شیشه می اش می ریزد عرفی شیرازی : رباعیها : رباعی شمارهٔ ۱۰۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/48826