گفت روزی به جعفرِ صادق حیله جویی ربادهی فاسق کز حرامی ربا چه مقصودست گفت زیرا که مانع جودست زان رباده بتر ز می‌خوارست کین مروت بر آن سخا آرست وقت را آخُرش اگر چربست با خدای و رسول در حربست گر دلت هست با خرد شده جفت بشنو از حق که یمحق اللّٰه گفت اندک اندک چو جمع گشت ربی برود جملگی بخوان ز نُبی حرص دنیا ترا چنان کردست که خدا را دلت بیازردست میم دارد ترا چنان مشغول که نترسی تو از خدای و رسول گر صد آیت بخوانی از ترحیم باک ناید ترا که باید سیم یوم یُحمی نخوانی از قرآن وای بر جان ابله نادان سنایی غزنوی : حدیقة الحقیقه و شریعة الطریقه : الباب السّادس فی ذکر نفس الکلّی و احواله : التمثّل فی اکل الرّبا، اَکل الرّبا کمَن یأکل ناراللظی گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/49541