در پیش کومه ام در صحنه ی تمشک بیخود ببسته است مهتاب بی طراوت.لانه. * یک مرغ دل نهاده ی دریادوست با نغمه هایش دریایی بیخود سکوت خانه سرایم را کرده است چون خیاش ویرانه. * بیخود دویده است بیخود تنیده است لم در حواشی آئیش باد از برابر جاده کانجا چراغ روشن تا صبح می سوزد از پی چه نشانه. * ای یاسمن تو بیخود پس نزدیکی از چه نمی گیری با این خرابم آمده خانه. نیما یوشیج : مجموعه اشعار : در پیش کومه ام گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/500049