ای سرودِ دریاها! در ساحلِ خشمناکِ سکوتِ من موجی بزن ستاره‌ی ترانه‌یی برافروز در بُهتِ مغمومِ خونِ من ای سرودِ دریاها! □ سه نوید، سه برادری، بر فرازِ مون‌واله‌ری‌ین واژگون گردید و آن هر سه من بودم. سیزده قربانی، سیزده هرکول بر درگاهِ معبدِ یونان خاکستر شد و آن هر سیزده من بودم. سیصدهزار دست، سیصدهزار خدا در تپه‌های قصرِ خدایان، در حلقه‌های زنجیر یکی شد و آن هر سیصدهزار منم! □ آه! من سه نوید، سه برادری، من سیزده قربانی، سیزده هرکول بوده‌ام و من اکنون عقده‌ی ناگشودنیِ سیصدهزار دستم... ای سرودِ دریاها! بگذار در ساحلِ خشمناکِ غریوِ تو موجی زنم و به‌سانِ مرواریدِ یکی صدف کلمه‌یی در قالبِ تو باشم ای سرودِ دریاها! ۳ خرداد ۱۳۳۰ گرگان - قره‌تپه احمد شاملو : هوای تازه : پیوند گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/501063