مردی چنگ در آسمان افکند، هنگامی که خونش فریاد و دهانش بسته بود. خنجی خونین بر چهره‌ی ناباورِ آبی! ــ عاشقان چنینند. □ کنارِ شب خیمه برافراز، اما چون ماه برآید شمشیر از نیام برآر و در کنارت بگذار. ۱۳۵۲ احمد شاملو : ابراهیم در آتش : شبانه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/501171