کلیدِ بزرگِ نقره در آبگیرِ سرد شکسته‌ست. دروازه‌ی تاریک بسته‌ست. «ــ مسافرِ تنها ! با آتشِ حقیرت در سایه‌سارِ بید چشم‌انتظارِ کدام سپیده‌دمی؟» هلالِ روشن در آبگیرِ سرد شکسته‌ست و دروازه‌ی نقره‌کوب با هفت قفلِ جادو بسته‌ست. ۱۳۴۹ احمد شاملو : ابراهیم در آتش : شبانه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/501173