می رویید. در جنگل ، خاموشی رویا بود. شبنم بر جا بود. درها باز، چشم تماشا باز، چشم تماشاتر، و خدا در هر ... آیا بود؟ خورشیدی در هر مشت: بام نگه بالا بود. می بویید. گل وا بود؟ بوییدن بی ما بود: زیبا بود. تنهایی ، تنها بود. نا پیدا، پیدا بود. او آنجا، آنجا بود. سهراب سپهری : شرق اندوه : پادمه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/502021