ای‌کاش که جای آرمیدن بودی، یا این رَهِ دور را رسیدن بودی؛ کاش از پیِ صد هزار سال از دل خاک، چون سبزه امید بر دمیدن بودی! خیام : ترانه‌های خیام (صادق هدایت) : درد زندگی [۲۵-۱۶] : رباعی ۲۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/50277