دیدم به سرِ عمارتی مردی فرد، کاو گِل به لگد می‌زد و خوارش می‌کرد، وان گِل به زبانِ حال با او می‌گفت: ساکن، که چو من بسی لگد خواهی‌خورد! خیام : ترانه‌های خیام (صادق هدایت) : ذرات گردنده [۷۳-۵۷] : رباعی ۶۵ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/50320