با باده نشین، که مُلْکِ محمود این است، وَزْ چنگ شنو، که لحنِ داوود این است؛ از آمده و رفته دگر یاد مکن، حالی خوش باش، زان‌که مقصود این است. خیام : ترانه‌های خیام (صادق هدایت) : دم را دریابیم [۱۴۳-۱۰۸] : رباعی ۱۳۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/50389