تا کی باشی ز عافیت در پرهیز
با خلق به آشتی و با خود به ستیز؟
ای خفتهٔ بی خبر اگر مرده نهای
روز آمد و رفت، تا به کی خُسبی؟ خیز!
باباافضل کاشانی : رباعیات : رباعی شمارهٔ ۹۹
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/50899