خوشا بهارا خوشامیا خوشا چمنا خوشا چمیدن بر ارغوان و یاسمنا خوشا سرود نوآئین و ساقی سرمست که ماه موی میان است و سر و سیم تنا خوشا توان‌گری عاشق و نگویی یار خوشا جوانی با این دو گشته مقترنا به فصلی ایدون کز خاربن برآیدگل نواخت باید برگل سرود خارکنا ملک‌الشعرای بهار : قصاید : شمارهٔ ۲۰ - سرود خارکن گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/51032