یارم از خوابگاه من برخاست فتنه بیدار شد که زن برخاست بت من سر ز خوابگه برکرد وز چمن شاخ یاسمن برخاست پیش زلف سیاهش آهوی چین از سر نافهٔ ختن برخاست وان که بسپرد دل بدان سر زلف از سر جان بستن برخاست ملک‌الشعرای بهار : قطعات : شمارهٔ ۱۶ - فتنه بیدار شد گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/51405