وه که عشقی در صباح زندگی از خدنگ دشمن شبرو بمرد پرتوی بود ازفروغ آرزو آن فروغ افسرد وآن پرتو بمرد شاعری نوبود وشعرش نیزنو شاعر نو رفت و شعر نو بمرد ملک‌الشعرای بهار : قطعات : شمارهٔ ۵۶ - در مرثیهٔ عشقی گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/51445