کربم و باذل ابری برآمد از بر کوه بغارتیده همه بار خانهٔ عمان صلای داد و جبین برگشاد و کرد نثار به‌دشت گوهر سیراب و بر افق مرجان ملک‌الشعرای بهار : قطعات : شمارهٔ ۱۴۲ - ابر و شفق گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/51532