زمانه کرد چو در بر شعار دین و وطن شدند مردم مسکین شکار دین و وطن به میر و کاهن روز نخست لعنت باد کز آن دوگشت بپا یادگار دین و وطن ز پیش گرسنگان بهر پاس عزت خویش گریختند به پشت حصار دین و وطن بر اختلاف خلایق بنای دولت خویش نهاد هرکه نمود ابتکار دین و وطن به خیر محض نباشد جهان ولیک افتاد بشر به دام شرور از شرار دین و وطن خدا نیای بشر بود و خاک مادر او فغان ز قیم نااستوار دین و وطن ملک‌الشعرای بهار : قطعات : شمارهٔ ۱۴۵ - دین و وطن گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/51535