دیشب من و پروانه سخن می‌گفتیم گاه از گل و گه ز شمع‌، می‌آشفتیم شد صبح نه پروانه به جا ماند و نه من گل نیز پر افشاند که ما هم رفتیم ملک‌الشعرای بهار : رباعیات : رباعیات : شمارهٔ ۴۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/51770