باستان (‌آغاز و همواره‌) و همه گاه امید بر یزدان دار و دوست آن گیر که ترا سودمندتر بود. امیدت به دادار دارنده بند گزین دوستی کت بود سودمند ملک‌الشعرای بهار : منظومه‌ها : ارمغان بهار : فقرۀ ۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/52006