از بدگوهر مرد، و بد تخمه مرد افام مستان و مده‌، چه وخش گران باید دادن و همه گاه به درخانهٔ تو بایستد و همیشه پیامبر به درگاه تو برپای دارد و ترا زیان گران از وی باشد. به بدگوهران وام هرگز مده چو دادی بر آن خواسته دل منه هم از بدنژادان و بدگوهران مکن‌ وام کش هست و خشی گران پی زر دراستد همی بر درت پیمبر فرستد همی در برت زیان‌ها بسی هست از ایدر ترا مکن وام از مرد بدگوهرا ملک‌الشعرای بهار : منظومه‌ها : ارمغان بهار : فقرۀ ۲۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/52015