زن کسان مفریب‌، چه به روان ‌گناه گران بود. به راه زنان دانهٔ دل مپاش فریبندهٔ جفت مردم مباش زن پارسا را مگردان ز راه که از رهزنی بدتر است این گناه روان را گناه گران آورد بس آسیب در دودمان آورد ملک‌الشعرای بهار : منظومه‌ها : ارمغان بهار : فقرۀ ۸۲ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/52068