به‌خواسته و چیزگیتی گستاخ‌مباش‌،‌چه‌خواسته و چیز (‌مال و منال‌) گیتی ایدون همانا چون‌مرغی‌است که‌ازین درخت بر آن درخت نشسته و به هیچ درخت نپاید. به گنج و به کالای گیتی مناز که کالای گیتی نپاید دراز چو مرغی‌است گنج زر و خواسته جهان چون یکی باغ آراسته ز شاخی به شاخی برآید همی به یک شاخ هرگز نپاید همی ملک‌الشعرای بهار : منظومه‌ها : ارمغان بهار : فقرۀ ۸۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/52075