دخت خود را به زیرک و دانا مرد ده‌، چه زیرک و دانا مرد هر آینه چون زمین نیکوست‌. کجا تخم بدو افکند و از او بس جورتاک (‌؟‌) اندر آید. گرت هست دختر، به داننده ده ز هر شوهری شوی داننده به بود مرد داننده چون خوب خاک که در وی نشانند هرگونه تاک ملک‌الشعرای بهار : منظومه‌ها : ارمغان بهار : فقرۀ ۹۱ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/52077