دست از دزدی و پای از بی‌خویشکاری رفتن‌ و منش از وارونگی و کجی بازدار، چه کسی که او کرفه کند پاداش یابد و کسی که گنا کند بادافراه برد. به‌دزدی مبر دست و ستوار باش منش را ز پستی نگهدار باش مبر تاب هرگز تن ازکارکرد که ازکارکردن شود مرد، مرد ز بی خویشکاری نگهدار پای که بیکارگی هست پتیاره‌ زای به‌هرکار پاداشنی همره است گنهکاره را سخت بادافره است ملک‌الشعرای بهار : منظومه‌ها : ارمغان بهار : فقرۀ ۱۰۸ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/52094