هرکه او هیمالان (یعنی خصمان) را چاه کند، خود اندر چاه افتد.
کسی کز پی دشمنان کند چاه
خود افتد در آن چاه خواهی نخواه
ملکالشعرای بهار : منظومهها : ارمغان بهار : فقرۀ ۱۰۹
گوهرین (گنجینه های مکتوب)
https://gowharin.ir
https://gowharin.ir/gowhar/52095