هرکه او هیمالان (‌یعنی خصمان‌) را چاه کند، خود اندر چاه افتد. کسی کز پی دشمنان کند چاه خود افتد در آن ‌چاه‌ خواهی نخواه ملک‌الشعرای بهار : منظومه‌ها : ارمغان بهار : فقرۀ ۱۰۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/52095