اگر بس آشنا و آب (‌یعنی شنا) نیک دانی زود زود به آب ستهمه (‌ظ‌. ستمبه = مخوف‌) اندر مشو که ترا آب نبرد و بجای بمیری‌. شنا گرچه به دانی ای مرد مه به آب ستبر اندرون پا منه مبادا ز ناگه رباید ترا سبک‌جان ز تن برگراید ترا کسی کاز خرد باشدش هیچ بهر ننوشد به امید پازهر، زهر ملک‌الشعرای بهار : منظومه‌ها : ارمغان بهار : فقرۀ ۱۱۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/52100