سحر با من درآمیزد که برخیز نسیمم گل به سر ریزد که برخیز زرافشان دختر زیبای خورشید سرودی خوش برانگیزد که برخیز سبو چشمک‌زنان از گوشه‌ ی طاق به دامانم در آویزد که برخیز زمان گوید که هان گر برنخیزی، غریو مرگ برخیزد که برخیز فریدون مشیری : ابر و کوچه : غریو گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/521058