غم آمده، غم آمده، انگشت بر در می ‌زند هر ضربهٔ انگشت او بر سینه خنجر می ‌زند ای دل بکش یا کشته شو؛ غم را در این‌جا ره مده ‌گر غم در این‌جا پا نهد، آتش به جان درمی ‌زند از غم نیاموزی چرا ای دلربا رسم وفا؟ غم با همه بیگانگی هر شب به ما سر می ‌زند فریدون مشیری : ابر و کوچه : بیگانه گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/521064