حضور خاطر اگر در نماز معتبرست امید ما به نماز نکرده بیشترست به گرمی جگر ما دل که خواهد سوخت؟ درین بساط که خورشید آتشین جگرم شرر به آتش و شبنم به بوستان برگشت حضور خاطر عاشق هنوز در سفرست ز دار و گیر خزان و بهار آسوده است چو سرو هر که درین روزگار بی ثمرست حباب کسب هوا می کند ز بی بصری درین محیط که کشتی نوح در خطرست دمید صبح قیامت، رسید روز جزا هنوز صائب مغرور مست و بیخبرست صائب تبریزی : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۱۶۷۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/53874