لطف و قهر زمانه هر دو یکی است گره دام و دانه هر دو یکی است پشت و رو نیست کار دنیا را شب و روز زمانه هر دو یکی است دیده خوابناک غفلت را صور حشر و فسانه هر دو یکی است خنده برق در سبکسیری با نشاط زمانه هر دو یکی است خاکساران بی تعین را مسند و آستانه هر دو یکی است نقد باشد قیامت عاشق پیش ما گور و خانه هر دو یکی است نیست از هم جدا دل و دلدار چون دو لب، این دو دانه هر دو یکی است جلوه آب خضر در ظلمات با شراب شبانه هر دو یکی است خانه با یار خانگی زیباست ورنه زندان و خانه هر دو یکی است ما که از بال خویش در قفسیم بیضه و آشیانه هر دو یکی است نسبت کشتی شکسته ما با کنار و میانه هر دو یکی است صائب این آن غزل که تنها گفت بد و نیک زمانه هر دو یکی است صائب تبریزی : دیوان اشعار : غزلیات : غزل شمارهٔ ۲۲۱۹ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/54417