نیستی عاشق، ای جلف شکم خوار گدای در فروبند و همان گنده کسان را می‌گای کار بوزینه نبوده‌ست فن نجاری دعوی یافه مکن، یافه مگو، ژاژ مخای عاشقی را تو که‌یی؟ عشق چه درخورد تو است؟ شرم دار ای سگ زن روسبی آخر ز خدای مولوی : دیوان شمس : غزلیات : غزل شمارهٔ ۲۸۶۷ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/5491