با چنین رفتن، به منزل کی رسی؟ با چنین خصلت، به حاصل کی رسی؟ بس گران جانی و بس اشتردلی در سبک روحان یک دل کی رسی؟ با چنین زفتی، چگونه کم زنی با چنین وصلت، به واصل کی رسی؟ چون که اندر سر گشادی نیستت در گشاد سر مشکل کی رسی؟ همچو آبی اندرین گل مانده‌یی پس به پاک از آب و از گل کی رسی؟ بگذر از خورشید، وز مه چون خلیل ورنه در خورشید کامل کی رسی؟ چون ضعیفی، رو، به فضل حق گریز زان که بی‌مفضل به مفضل کی رسی؟ بی‌عنایت‌های آن دریای لطف از چنین موجی به ساحل کی رسی؟ بی‌براق عشق و سعی جبرئیل چون محمد در منازل کی رسی؟ بی‌پناهان را پناه خود کنی در پناه شاه مقبل کی رسی؟ پیش بسم الله، بسمل شو تمام ورنه چون مردی، به بسمل کی رسی؟ مولوی : دیوان شمس : غزلیات : غزل شمارهٔ ۲۸۹۴ گوهرین (گنجینه های مکتوب) https://gowharin.ir https://gowharin.ir/gowhar/5518